چکیده فارسی: براساس ادله نبوت عامه، خداوند برای هدایت بشر افرادی را از جنس خود بشر از میان آنها به عنوان الگو و هادی برمی گزیند و بدون شک پیامبران مورد عنایت الهی قرار گرفته اند اما جریان هایی که در قرآن کریم بهآن ها اشاره شده است شبهه هایی را در ذهن ما ایجاد می کند، از یکسری لغات استفاده شده است که همواره این سوال را که چرا این اتفاق خاص توسط چنین پیامبری رخ داده است در ذهن شنونده ایجاد می کند در این پژوهش به شیوه توصیفی تحلیل و با رویکرد قرآنی روایی به بررسی جنبه های هدایتی این قضایا پرداخته شده است و در پایان از نتایجی که در این تحقیق به دست آمده می توان اشاره کرد که با توجه به پیش فرضاینکه قرآن کریم یک کتاب هدایت است، بیان این قسمت از زندگی پیامبران در قرآن کریم، دارای جنبه های هدایتی نیز می باشد