چکیده فارسی: تدلیس، از مباحث حقوق در قرارداده ا است و در فقه و حقوق ما جایگاه ویژه ای دارد به معنی فریب دادن طرف قرارداد در انگیزه اصلی یا یکی از جهات تراضی است هم در فقه امامیه و حقوق ایران و هم در قوانین کامنلا تدلیس، عیب رضا یا اراده تلقی نمیشود چون عیب رضا منحصر به اکراه و اشتباه میباشد در فقه، مشتبه ساختن حقیقت امر بر طرف مقابل تدلیس تلقی میشود و ایراد عقد مبتنی بر قاعده لاضرر یا قاعده غرور است قانون مدنی در خصوص تدلیس در نکاح، هیچگونه حکمی مقرر نکردهاست اما تدلیس کننده مسئولیت کیفری خواهد داشت در قوانین کامنلا از تدلیس به عنوان قانون سوء عرضه یا سوء اظهار نام برده اند که باعث فسخ قرارداد شده و قرارداد را معیوب میسازد در این پژوهش بعد از تبیین مفاهیم از طریق منابع کتابخانه ای، به بررسی ضمانت اجرای کیفری تدلیس در نکاح در حقوق ایران و قوانین کامن لا بپردازیم