نویسندگان:

احمدرضا کیخای فرزانه¹ ، حوریه کیخای فرزانه² ، فاطمه رهدار³ ، محبوبه عباس نژاد⁴ .

¹دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان

²دانشجوی دکتری و ادبیات فارسی/

³دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سیستان و بلوچستان

⁴کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی

چکیده فارسی: ناصر خسرو و سنایی از بزرگترین شاعران تاریخ ادب فارسی ایران به شمار می آیند و هر کدام نقش مهمی در تغییر و تحول شعر فارسی ایفا نموده اند ناصرخسرو اولین کسی بود که مضامین اعتقادی و مذهبی خویش را وارد قصیده نمود و سنایی توانست زهد و مثل و مضامین عرفانی را وارد این قالب شعری نماید این دو حکیم خراسانی در شرایطی ظهور نمودند که جامعه در شرایط بغرنجی به سر می برد جامعه ای که غرق فساد و تباهی بود و استبداد حاکمان جور بر همه جا سایه افکنده بود بنابراین با شعر بی باکانه ی خویش به انتقاد از وضعیت موجود پرداختند در این مقاله مولفه های فکری مشترک این دو حکیم بزرگ خراسان در محدوده ی قصایدشان به روش کتابخانه ای مورد پژوهش و کنکاش قرار گرفته و موضوعات آن به چهار دسته ی اجتماعی، دینی، تعلیمی و زهدیات تقسیم گردیده است

کلمات کلیدی: زهد ، دینی ، اجتماعی ، ناصر خسرو قبادیانی ، سنایی غزنوی ، مولفه های فکری ، تعلیمی ، آراء فقها / حقوق زنان / زمان و مکان / فقه ، اهیم دینیسیر مباحث عبارتند از آوردن مطالبی از قران و بعد تفسیر ایات و اثبات آنها با سخنان ائمه و استفادهاز نقل قول دانشمندان ، اخلاق عرفانی ، الهی‌نامۀ عطار ، ماموران حافظ صلح .