نویسندگان:
معصومه روحانی فرد1 ، حسین آریان2 .1استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی،واحد نکا،دانشگاه آزاد اسلامی، نکا،ایران
2استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی،واحد زنجان،دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان،ایران
چکیده فارسی: عرفان اسلامی با منشا قرآنی خود توانسته است مایه ی تعالی روح و جان سالکان طریقت و جویندگان حقیقت گردد تعالیم ارزشمند اسلام با زبانی نرم و لطیف در متون عرفانی بیان شده است که موجب جذب و شیفتگی اندیشه های طالبان آن می گردد یکی از مظاهر درخشان تعلیمات عرفانی که از سرچشمه ی زلال باورهای اسلامی سیراب گشته، مبارزه با افزون خواهی های نفس است زیرا که دلبستگی به جهان مادی،انسان را شیفته ی روزگار می کند از این رو صوفیه و عرفا راه نجات و وصول به سعادت را پرورش روح از طریق سیر و سلوک و مجاهده، ترک تعلقات مادی و مبارزه با خودپرستی می دانند سالک برای طی کردن این مراحل باید قدم در راه بگذارد و از مقاماتی عبور کند و تحت نظر شیخ و مراد خویش به تهذیب و تزکیه ی نفس بپردازد موضوع پژوهش حاضر، بررسی حال و مقامات عرفانی در اندیشه و منطق الطیر عطار است در این پژوهش سعی شده تا جایی که ممکن است تعاریف و مصداق های حال و مقامات بیان شود و دیدگاه عطار درباره ی هر یک از آن ها ذکر گردد