نویسندگان:

علی خوشه چرخ آرانی¹ ، شهناز فلاحتی کهخاژاله² .

¹دبیر آموزش و پرورش و مدرس دانشگاه پیام نور آران و بیدگل

²دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان

چکیده فارسی: در ادبیات هر ملتی آثار منظوم و منثور فراوانی یافت می شود که در آن، همگان را به نیکی و راستی دعوت و از ناراحتی و پلشتی نهی می نمایند ادبیات فارسی ما نیز در این راستا غنی و پربار است و بسیاری از شاعران فارسی زبان کوشیده اند تا با بهره گیری از محور اخلاق و عرفان خوبی ها را برجسته سازند از شاعران برجسته شعر فارسی که از دو اهرم اخلاق و عرفان در راستای ترویج فضایل کوشید، ابوالمجد مجدود بن آدم سنایی غزنوی، حکیم، شاعر و عارف قرن پنجم و اوایل قرن ششم هجری است که بنیان گذار مثنوی سرایی عرفانی و الهام بخش نکته های اخلاقی است در این مقاله تلاش بر آن است با عنایت به پیوند نزدیک اخلاق و عرفان با قرآن و احادیث نهج البلاغه و معرفت والای سنایی با آیات و تعابیر قرآن و احادیث امام علی ع که بن مایه اندیشه های عرفانی است، به گونه های بهره گیری و توجه هنرمندانه سنایی غزنوی از الفاظ و مفاهیم قرآنی روایی نهج البلاغه اشاره و مصادیقی از تطابق های مفهومی مضمونی و کلامی ذکر گردد

کلمات کلیدی: قرآن ، نهج‌البلاغه ، حدیث ، آیه ، سنایی ، بیت ، آراء فقها / حقوق زنان / زمان و مکان / فقه ، اهیم دینیسیر مباحث عبارتند از آوردن مطالبی از قران و بعد تفسیر ایات و اثبات آنها با سخنان ائمه و استفادهاز نقل قول دانشمندان ، اخلاق عرفانی ، الهی‌نامۀ عطار ، ماموران حافظ صلح .