نویسندگان:
بهروز رومیانی1 ، معصومه بخشی زاده2 .1استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد زاهدان
2دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فردوسی ، مشهد ایران
چکیده فارسی: تمثیل و نماد بخش عمده ای از مطالب عرفانی را به خود اختصاص داده اند؛ اصولا عرفان اسلامی در زبان تمثیلی و رمزگونه متجلی شد و آن را بستری مناسب جهت انتقال مفاهیم عرفانی تشخیص داد از آن جه که نمادها برآمده از محیط پیرامون شاعر/عارف بودند و از مظاهر و اشیاء پیرامون او عاریت گرفته شده بود؛ بخشی از تمثیل ها از خانواده ی حیوانات امانت گرفته شده است که بیانگر ابعاد وجودی انسان، سلوک، کمال و هستند