نویسندگان:

احمد ملایی¹ ، حکیمه بحرینی² .

¹دکترای زبان و ادبیات فارسی، مدرس مراکز آموزش عالی و علمی کاربردی سیستان و بلوچستان دبیر آموزش و پرورش میرجاوه

²کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دبیر آموزش و پرورش عشایر سیستان و بلوچستان

چکیده فارسی: خوف و رجاء دو مفهوم اساسی و مهم در عرفان اسلامی است در آموزه های عرفانی و اسلامی، ترس از عقوبت و گرفتار آمدن به غضب الهی و رجاء و امید به رحمت بیکران او، هر دو، مورد توجه قرار گرفتهاند و نوعی تعادل میان آنها توصیه شده است ادعیه معتبر اسلامی از آنجایی که در جهت کمال معنوی بشر هستند انسان را به حفظ تعادل در مفهوم خوف و رجاء دعوت می کنند ما در این مبحث ابتدا با استفاده از منابع عرفانی و صوفیانه مفهوم خوف و رجاء را از منظر عرفان اسلامی مشخص کرده و سپس این مفاهیم را در دعای ارزشمند صباح از امیر المومنین علی ع بررسی خواهیم نمود ، افراط در امید به خداوند موجب احساس ایمنی از عذاب خدا میشود و شخص با غرق شدن در لذتهای دنیوی از بندگی و یاد آخرت باز میماند از سوی دیگر، افراط در ترس و خوف موجب یاس از رحمت الهی خواهد شد

کلمات کلیدی: خوف ، امیرالمومنین علی ع ، رجاء ، دعای صباح ، آراء فقها / حقوق زنان / زمان و مکان / فقه ، اهیم دینیسیر مباحث عبارتند از آوردن مطالبی از قران و بعد تفسیر ایات و اثبات آنها با سخنان ائمه و استفادهاز نقل قول دانشمندان ، اخلاق عرفانی ، الهی‌نامۀ عطار ، ماموران حافظ صلح .