چکیده فارسی: ؛ سید کریم امیری فیروزکوهی شاعر متعهد و اخلاق مدار عصر پهلوی، در سال 1313 هجری شمسی و در اوج جوانی، منظومه ای با عنوان عفاف نامه در 231 بیت سرود و در آن به شدت از مساله اساسی حجاب و عفاف دفاع کرد این مثنوی ازلحاظ اجتماعی و کاربردی بسیار حایز اهمیت است، چرا که اندکی پیش از رسمی کردن کشف حجاب و اجباری کردن آنتوسط حکومت پهلوی و احتمالا با درک و پی شبینی وقوع چنین حادثه ای در آن دوران حساس سروده شده است موارداجتماعی و کاربردی زیادی از متن و بطن این مثنوی در خصوص عفاف و حجاب می توان دریافت و استخراج کرد که حاکی ازفهم و بینش وسیع دینی و اجتماعی سراینده آن دارد با این توصیف در این مقاله بر آن هستیم تا مصادیق عفاف و حجاب دراین مثنوی را استخراج کرده و در کنار آن با موارد و کاربردهای اجتماعی این مسیله نیز آشنا شویم