نویسندگان:
مینا میرزایی1 ، سیدمهدی احمدی موسوی2 .1دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رفسنجان، گروه حقوق، رفسنجان، ایران
2عضو هییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رفسنجان، دانشکده حقوق، گروه حقوق، رفسنجان، ایران
چکیده فارسی: انجمن حمایت از زندانیان اولین بار در سال 1320 با هدف حمایت از زندانیان و خانواده آن ها تشکیلاتی تحت عنوان بنگاه حمایت اززندانیان ایجاد و اساسنامه آن به تایید پادشاه وقت رسید هدف از تشکیل این بنگاه حمایت مادی و معنوی از خانواده زندانیان بی بضاعت و خود زندانی در جهت اشتغال بعد از خروج بوده است بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1360 تغییرات کلی در اساسنامه بنگاهحمایت ایجاد و نام آن به انجمن حمایت از زندانیان تغییر یافت مراکز مراقبت بعد از خروج نیز با هدف حمایت از زندانیان آزاد شده تشکیل گردید که از عمده ترین وظایف این مراکز، ایجاد زمینه های لازم و فراهم کردن زیرساخت های مورد نیاز در جهت توانمندسازیمددجویان با ایجاد زمینه لازم جهت اشتغال، کارآموزی، ازدواج، ادامه تحصیل، تامین مسکن، اعطای تسهیلات بانکی، پوشش حمایتی و مشاوره ای مددجوی آزاد شده و خانواده وی و فراهم آوردن شرایطی است که منجر به عدم بازگشت مددجو به زندان بوده و نیز موجبپیشگیری از وقوع جرم و کاهش جمعیت کیفری زندان ها و مراکز تامینی و تربیتی می گردد با توجه به ناکارآمد بودن تدابیر حمایتی و مراقبتی خاص، در اصلاح و بازپروری زندانیان، همچنین به دلیل جرم زا بودن محیط زندان، هزینه اقتصادی زندان، مشکلات بهداشتی وروانی موجود در آن و غیر پیش بینی، برنامه های جایگزین حبس لازم و مفید به نظر می رسد این پژوهش براساس پرسشنامه های تهیه شده در خصوص حمایت از محکومان زن در استان کرمان و ضمن معرفی و بررسی گونه های سنتی و نوین جایگزین های حبس در نظام عدالت کیفری ایران، اقسام و شیوه های گوناگون حمایت، نتیجه گیری می کند که نه تنها تصویب قوانین و مقررات شفاف و جامع در این زمینه مفید و ضروری است، بلکه اجرای موفقیت آمیز این قوانین، نیازمند فرهنگ سازی مناسب در جامعه است