نویسندگان:
مسعود حیدری1 ، فرزانه سلیمانی2 ، فردین مردانی3 ، آرش قدوسی4 .1گروه حقوق عضو هییت علمی استادیار دانشگاه آزاد واحد خوراسگان
2دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی، گروه حقوق جزا و جرم شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان خوراسگان
3متخصص پزشکی قانونی ، استادیار گروه پرستاری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان خوراسگان
4متخصص پزشکی قانونی،دانشیار مرکز تحقیقات پزشکی قانونی ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان خوراسگان
چکیده فارسی: سقط جنین از جمله جرایم مخصوص زنان میباشد که امروزه گریبان گیر تمامی کشورهای دنیا بخصوص کشورهای پرجمعیت شده است بازتاب این معضل اجتماعی بر دیدگاه حقوقدانان و جرم شناسان تاثیرگذار بوده است در ایران بعد از سالها ماده واحدهای در سال 1384 تصویب شد کهسقط درمانی را مجاز اعلام کرد که تحت شرایط موجود در این ماده امکان پذیر می باشد ماده واحده مزبور دارای ابهاماتی است که در عمل مشکلات فراوانی ایجاد مینماید و تصحیح و بازبینی این ماده واحده امری ضروری به نظر میرسد در مقاله حاضر که براساس پرسشنامه محقق ساختهبنا شده، از 100 پزشک قانونی، متخصص زنان و زایمان، پرستار و ماما در بیمارستانهای شهراصفهان نظرسنجی و مصاحبه شده، سعی شده با شناسایی ابهامات موجود در این قانون، نظرات و دیدگاههای مشاغل مرتبط را مورد برسی قرار داده شود از آنجایی که مجریان اصلی این قانونمشاغل فوق هستند، اطلاع از نظرات و دیدگاههای این مشاغل میتواند به رفع ابهامات و نارسایی های حقوقی این قانون منجر شود در این پژوهش میزان آگاهی شاغلان این مشاغل از مولفههای قانون سقط جنین درمانی با استفاده از آزمون F مورد بررسی قرار گرفت که نتایج حاکی از اطلاعاتبالای پزشکان قانونی و درگیری و ارتباط بیشتر این شغل با قانون فوق و ضعف اطلاعاتی ماماها پیرامون این قانون میباشد