نویسندگان:

محمد جواد فلاح¹ ، نسیم کرنوکر² .

¹استادیار ومدیر گروه پژوهشی اخلاق اسلامی دانشگاه معارف اسلامی قم

²دان آموخته کارشناسی ارشد اخلاق اسلامی دانشگاه معارف اسلامی

چکیده فارسی: ازدواج و تشکیل خانواده از مهم ترین ظرفیت هایی است که انسان را بیشتر از همیشه به خود می شناساند؛ این خودشناسی از ابعاد مختلف حایز اهمیت است ؛ شناخت توانمندی های جسمی و روحی یکی از ابعاد آن است باری خودشناسی اخلاقی مهم ترین ثمره ازدواج و تشکیل خانواده است در پرتو چنین خودشناسی انسان به نقاط ضعف و قوت اخلاقی خود بار می یابد و می تواند در بهبود و ارتقای اخلاق فردی خود تلاش کند به عبارتی خانواده با قرار دادن شخص در موقعیت های اخلاقی متفاوت منجر به محک خوردن اخلاقی شخص می گردد؛ در چناین محکی انساان می تواند می ان حلم و صبوری و ظرفیت های روحی خود را بسنجد ، موقعیت هایی چون خشم، گذشت، تحمل، تغافل، خویشتن داری، وضعیت هایی است که هر انسانی می تواند ضمن شناخت خود در ارتقای اخلاقی خود تلاش کند خانواده از آن جهت که باه عنوان یک نهاد منجر به استمرار و ضابطه مند شدن روابط درون خانوادگی شده و اعضا را ملزم به مراقبه ی معنوی و اخلاقی نسبت به دیگر اعضا می سازد می تواند نقش سازنده ای در بهبود اخلاقی اعضای خود داشته باشد این مقاله با توجه به چنین نقشی با تاکید بر آموزه های اخلاقی اسلام به این مسیله خواهد پرداخت

کلمات کلیدی: خانواده اسلامی ، اخلاق کاربردی ، ‌‌اخلاق خانواده ، اخلاق فردی ، خودشناسی اخلاقی ، تامیر ازدواج .