نویسندگان:

محمد انصاری اصل¹ ، بهنام آرزومند² .

¹دانشجوی دکتری حقوق کیفری و جرم شناسی و وکیل پایه یک دادگستری

²کارشناس ارشد حقوق جزاء و جرم شناسی

چکیده فارسی: هرزه نگاری تجسم و نمایش بی پرده و آشکار از رفتار جنسی است که گاها به دلیل مشکلات و معضلاتی که برای جوامع داشته به طوریکه پاکدامنی و پرهیزگاری را مورد خدشه قرار داده، دولت ها را بر آن داشته که به مقابله با این پدیده بپاخیزند و هرزه نگاری را موردجرم انگاری قرار دهند قانونگذار ایران هم جرم انگاری در قبال هرزه نگاری را تایید کرده است و در صدد است که تمام مصادیق هرزهنگاری را قانون گذاری کند؛بدین ترتیب که تلاش کرده است با به کار بردن واژه ها و عباراتی کلی چون جریحه دار کردن عفت عمومی ، افساد ، صور قبیحه ، تمامی اشکال و صور احتمالی هرزه نگاری را جرم انگاری نماید؛ اما بررسی دقیق و موشکافانه ی قوانین موجودنشان می دهد که قانونگذار در این زمینه آن چنان که باید و شاید موفق نبوده است؛ چرا که هنوز هم موارد و مصادیق مهمی وجود دارندکه مرتکبان آنها قابل مجازات نیستند این بدان معناست که تمام صور هرزه نگاری در قانون ایران جرم انگاری نشده است قانونگذار پاسخ های کیفری شدیدی را در قبال هرزه نگاری در نظر گرفته است در برخی موارد برای این جرم، مجازات افساد فی الارض اعدام پیش بینیشده است؛ مجازاتی که در برخی دادنامه های صادره نیز انعکاس یافته است آنگونه که گاه محارب و مفسد فی الارض بودن متهمان از اینطریق احراز شده است که متهم، با هدف فروپاشی اهداف نظام مبادرت به هرزه نگاری کرده است سیاست جنایی تقنینی ایران در قبال هرزه نگاری، بسیار پراکنده است و قوانین موجود در مورد هرزه نگاری از انسجام کافی برخوردار نیست، که در این مقاله به بررسی مبانی جرم انگاری و تعیین کیفر مواضع حقوق داخلی در رابطه با این جرم می پردازیم نتیجتا می توان گفت حقوق کیفری ایران در قبال رفتار هرزه نگاری جایگاه مناسبی ندارد

کلمات کلیدی: حقوق کیفری ، هرزه‌نگاری ، مبتذل ، مستهجن،منافی اخلاق عمومی .