نویسندگان:

پروین مظاهرپور¹ ، مهران جعفری² .

¹دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده حقوق دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج

²استادیار، دانشکده حقوق دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج

چکیده فارسی: اصل ولایت مطلقه فقیه که ادامه ولایت پیامبر اکرم ص و امامان معصوم است یعنی اجرای تمام و همه احکام اسلام برای همهمردم اعم از مسلمان و غیر مسلمان که بستگی به گستردگی حکومت و نظام آن دارد و می تواند تمام دنیا را هم در بر گیرد، کهنظام جمهوری اسلامی ایران به این سمت پیش می رود و روند رو به رشد هم دارد و نمونه آنقلاب های جدید دنیا می باشد کهتحت رهبری کشور ایران است آنچه می توان از آن به عنوان نقطه عطف و مجمع انظار تمام فقهای بزرگ شیعه، پیرامون ولایتفقیه یاد نمود این است که تمام فقها، این ولایت را برای فقیه جامع الشرایط، در سه حوزه ی افتا، قضا و امور حسبیه پذیرفته اندولی برخی از فقهای شیعه از جمله محقق کرکی، علامه نراقی، شیخ محمد حسن نجفی، آخوند خراسانی، آیت اله بروجردی وحضرت امام ره ، با تمسک به اطلاق ادله موجود، مبانی و فلسفه حکومت اسلامی و سیره معصومین ع ، معتقد به ولایت مطلقهشده و آن را در پهنه تشکیل حکومت دیده و گفته اند این ولایت در واقع همان ولایت نبی اکرم و امامان معصوم ع می باشد اماعده ای دیگر، ازاین ادله چنین اطلاقی را استفاده نکرده و آن را محدود به موارد فوق دانسته اند نتایج پژوهش حاکی از آن بود کهاصل مبنای فکری و نظری نظام جمهوری اسلامی ایران، نظریه ولایت مطلقه فقیه حضرت امام خمینی ره و ساختارحقوقی واجرایی آن، قانون اساسی است و در واقع قانون اساسی استنتاجی از آن نظریه و براساس آن نظریه است و دوم این که ولایت فقیهدارای اختیارات گسترده در مدیریت و رهبری جامعه بر اساس معیارهای اسلامی و مصالح مسلمانان است و به این دلیل اختیاراتوی محدود به اصل 110 نمی شود

کلمات کلیدی: فقه امامیه ، نظارت ، حقوق ایران ، رهبری ، قانون اساسی ، ولایت فقیه .