نویسندگان:

اکرم شیخ پور¹ ، فاطمه امیری کله جوبی² .

²دانشجوی دکتری رشتهی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت مدرس

چکیده فارسی: پیگیرترین نظریه ها حاکی از آن است که تیاتر از دل اسطوره و آیین به در آمده و رشد و نمو یافته است آیین ها و تیاترها از عوامل اساسی مشابهی استفاده می کنند: موسیقی، رقص، گفتار، صورتک، لباس، اجرا کنندگان و صحنه تعزیه در اصطلاح به هنر نمایشی گفته می شود که فاجعه ی تاریخی مذهبی کربلا و شهادت امام حسین ع و یارانش را هر سال در دهه ی محرم بازخوانی می کند مردم را به سوگواری دعوت می کند اما این هنر که خاستگاه مذهبی دارد، از طرف دیگر هنری کاملا سنتی و بومی است نگاهی به سیر و تحول آن پس از تثبیت شیعه بیش از هر چیز نشانگر بافت فرهنگی تعزیه است از طرفی در اعصار مختلف تاریخ اروپا شاهد اجرای نمایش های عظیم در ذکر مصایب مسیح و ماجرای مصلوب شدن وی هستیم نزدیکی های محتوایی و شکلی وشباهت هایی همانند پرده کشی و ذکر مصایب مسیح ع در اروپای قرون میانه با عزاداری وقایع عاشورا نزد سرزمین های اسلامی به ویژه شیعیان را نادیده نمی توان گرفت مقاله ی حاضر به بررسی تطبیقی اشتراکات نمایش تعزیه در ایران و عید تجسد مسیح در قرون وسطی در اروپا پرداخته است

کلمات کلیدی: تعزیه ، امام حسین ع ، عیسی مسیح ع ، قرون وسطا .