نویسندگان:

سمیه امیری¹ ، محمدمهدی محمدی² ، منصوره سهرابی³ .

¹کارشناسی ارشد الهیات فقه و مبانی حقوق اسلامی و مربی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز,آموزشکده فنی حرفه ای سما,دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیرا

²کارشناسی ارشد علوم سیاسی و مربی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز

³کارشناسی ارشد الهیات فقه و مبانی حقوق اسلامی و مدرس دانشگاه حکیم سبزواری، دانشکده الهیات،

چکیده فارسی: مقاله حاضر در صدد تبیین رابطه بین عدالت فردی به عنوان فضیلت نفس و به مثابه برترین فضیلت دراخلاق از یک سو و عدالت به عنوان عملی اجتماعی از سوی دیگر می باشد در این مقاله به بیان نظریات امام خمینی ره خواجه نصیرالدین طوسی و مرحوم نراقی پیرامون عدالت فردی جهت رسیدن به عدالت اجتماعی پرداختیم این نوشتار بر این باور است که در جامعه اسلامی بین عدالتاجتماعی به معنای اعم و عدالت فردی رابطه مکمل وجود دارد، بر این اساس بدون عدالت فردی چه در سطح جامعه و چه در سطح حکومت نمی توان به عدالت اجتماعی به معنای واقعی که مد نظر قرآن است ،رسید روش به کار گرفته شده در این تحقیق ، روش کتابخانه ای می باشد

کلمات کلیدی: حکومت اسلامی ، عدالت اجتماعی ، عدالت فردی .