نویسندگان:

اعظم پرچم¹ ، زهرا محققیان² ، عاطفه محمد زاده³ .

¹دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه اصفهان

²دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث دانشگاه اصفهان

³دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث دانشگاه اصفهان

چکیده فارسی: فرهنگ اساسی ترین عاملی است که هویت جامعه انسانی را شکل می دهد و نقش عمده ای در سعادت وتکامل افراد دارد از دیگر سو، تقرب به خیر محض و توحید محوری نقش بسیار موثری در آن داشته، ضمن بنیانگذاری و توسعه فرهنگ راستین و اصیل قرآنی، سعادت دنیوی و اخروی هریک از افراد جامعه را نیز تضمین می نماید بر همین اساس پژوهش حاضر درصدد است که اندیشه توحید محوری را در قرآن تبیین نموده و براساس تفاوت مراتب انسان ها در توجه و بهره مندی از منبع خیر، فرهنگ آفرینی حاصل از آن را بررسی و تحلیل نماید یافته های این پژوهش حاکی از آن است که داشتن اندیشه و رفتار توحیدی، پیشوایان الهی و مومنان را در مسیر کمال و طی درجات قرب الهی قرار داده و بواسطه نهادینه سازی فرهنگ خدامحوری، آنها را مصداقی از خلیفه الله برروی زمین می گرداند اما در مقابل، مشرکان که این بنیان را نمی پذیرند، از خیر بهره اینبرده و خود را در شوری که به خطا خیر می پندارند، غرق می کنند

کلمات کلیدی: فرهنگ ، قرآن ، خیر ، توحیدمحوری ، ازدواج .