نویسندگان:
مهدی عبداللهی پور1 ، سید حسین حسینی بجدنی2 .1دکترای علوم قرآن و حدیث؛ استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم
2دانشجوی کارشناسی ارشد رشته علوم قرآن و حدیث؛ دانشگاه حکیم سبزواری
چکیده فارسی: رشد و توسعه فرهنگی هر جامعه، مدیون مدیریت مدبرانه و حکیمانه ای است که بتواند با اعمال مهندسی فرهنگی، جامعه را از مرحله ای محدود و نامناسب عبور دهد و افراد آن جامعه را به لحاظ فرهنگی به بالندگی و توسعه برساند اگر چنین مدیریتی در جامعه وجود نداشته باشد یا سازمان فرهنگی با مدیران نالایق وبی تدبیر روبه رو باشند طبعا نباید انتظار شکوفایی فرهنگ و مقولات فرهنگی را داشت در رابطه با توسعه و تعمیق فرهنگ اسلامی اگر به مدیریت کارآمد و اصول مبتنی برآن توجه شایانی صورت پذیرد، ماندگاری و پیشرفت آن میسورتر و مشکلات گره گشایی می گردد؛ بدون شک سودمندترین مرجع برای شناخت ودست یابی به چنین اصولی، گنجینه ماندگار قرآن کریم و رهنمودهای گرانسنگ معصومان علیه السلام می باشد؛ مرور این آموزه ها حاکی از آن است، که شاخص ترین مولفه های مدیریت در این راسرتا را دغدغه مندی و انگیزه داری، برنامه ریزی، تصمیم گیری، راهبری و سازماندهی، توجه به ابعاد وجودی انسان و نظارت و بازرسی تشکیل می دهد