نویسندگان:
موسی غفاری چراتی1 ، جعفر جعفرزاده2 ، محمد شاکری اسکی3 .1دانشجوی دکتری حقوق بین الملل عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحدتهران مرکز
2دکتری فقه وحقوق اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحدیادگارامام ره
3کارشناس ارشدحقوق عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحدمهدیشهر
چکیده فارسی: به طور مسلم مقصود از آزادی، رهایی مطلق در حوزه های فرهنگ، سیاست، اجتماع و عملکرد شخصی نیست چرا که این آزادی، هرج و مرج شدید و اختلال نظام جامعه را به دنبال دارد و خود آزادی را از بین می برد از این رو، آزادی باید در چهارچوب و محدوده واصی، مدنظر باشد و بیشترین بحث ها پیرامون حدود آزادی و عوامل محدودکننده آن است به نظر می رسد در جامعه اسلامی،آزادی مطلوب،در محدوده احکام و مقررات اسلامی و در کنار مفاهیمی چون عدالت،امنیت و استقلال تفسیر می شود و باید توجه داشت که آزادی های مشروع در حوزه های گوناگون، از والاترین معروفهایی است که با احیای امر به معروف و نهی از منکر از آن صیانت می شود افزون بر اینکه رونق این دو فریضه در جامعه، خود بیانگر وجودآزادی های مشروع و سازنده است