چکیده فارسی: مناظره یکی از سنت های حسنه ای است که جایگاه ویژهای در فرهنگ اسلام، بویژه ایجاد درک بهتر از عقاید شیعه، دارد در این میان مناظرات امام رضا ع به دلیل گستردگی و ایجاد فضای علمی در آن زمان، از اهمیت بسزایی برخوردار است ضرورت مناظرات ایشان از یک طرف وجود جریان های کلامی و از طرف دیگر تلاش دستگاه خلافت برای انزوای امامتاست هدف مامون از برگزاری این مناظرات، پایین آوردن مقام امام ع ، سرگرم کردن مردم به مناظرات علمی، شناخت بهترامام ع توسط مامون و انحصار مقام علمی ایشان در بعد علمی است این مقاله با بکارگیری روش کتابخانه ای و تحلیلداده ها در صدد بررسی مناظرات امام رضا ع در اثبات عصمت انبیاء و ابزارهای مورد استفاده ایشان در این زمینه بوده وبه این نتیجه دست یافته است که امام ع با استفاده از ابزارهایی مانند آیات قرآن، سنت پیامبر ص ، ذکر داستان، شاننزول، بیان مراد، تبیین معنا، ذکر مباحث نحوی و به شبهات مطرح شده از سوی مامون و علی بن جهم که آیات متشابهدر مورد 9 تن از پیامبران همچون حضرت آدم ع ، ابراهیم ع ، موسی ع ، یوسف ع و را ملاک ادعای خود قرار دادهبودند، پاسخ داد به گونه ای که هر دو پس از مناظره، نه تنها تسلیم امام شده، بلکه به علم ایشان نیز اعتراف کردند