نویسندگان:

محمدعلی رستمیان¹ ، حمزه علی بهرامی² ، مهوش زارعی³ .

¹استادیار دانشگاه اصفهان

²استادیار دانشگاه اصفهان

³دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه اصفهان ،گروه معارف اسلامی

چکیده فارسی: در این نوشتار با نگاهی تطبیقی به بررسی مساله ی رجعت نزد امامیه و شیخیه می پردازیم رجعت یکی از مباحث اعتقادی در فرهنگ شیعه است و برای اثبات آن شواهد عقلی و نقلی فراوانی ارایه شده است معنای دقیق و مراد از رجعت از نظر امامیه ، بازگشتن عده ای از خالصان و پاکان در زمان ظهور حضرتمهدی ع برای یاری ایشان و همچنین بازگشت عده ای از ناپاکان و دشمنان برای انتقام گرفتن از آنان است و از آن جایی که موضوع رجعت در مکتب امامیه حایز اهمیت است شیخیه نیز همانند امامیه به رجعت اعتقاددارند ولی درمواردی با امامیه اختلاف نظر دارند و انگیزه ی نگارنده از مطرح کردن چنینموضوعی کمبود آثار تطبیقی در زمینه ی اختلافات و اشتراکات شیخیه با امامیه می باشد چون با طرح چنین موضوعی اختلاف میان این دومکتب در مواردی چون امامت و رجعت و معاد مشخص می گردد که نتیجه گیری مخاطب را در پژوهش های بعدی آسان تر می کند و اختلاف دیگر شیخیه و امامیه اینکههردو مکتب به مساله ی رجعت اعتقاد دارند ولی با این تفاوت که شیخیه در زمینه ظهور امام زمان ع و رجعت ایشان دچار اشتباه شده اند که قیامت و ظهور امام و رجعت ایمه ع در روز های متفاوتی رخ می دهد و اینکه حضرت با بدن هورقلیایی ظهور خواهد کرد درصورتی که علامه طباطبایی معتقد است رجعت و ظهور امام و ایمه ع و قیامت هر سه مراتب مختلف یک حقیقت هستند

کلمات کلیدی: علامه طباطبایی ، امامیه ، بررسی تطبیقی ، رجعت ، شیخیه ، شیخ احمد احسایی ، ازدواج .