چکیده فارسی: حضرت ابراهیم ع شیخ الانبیاء و دومین پیامبر اولوالعزم است که تمامی پیروان ادیان الهی مایل هستند خود را به نوعی به ایشان منتسب کنند او در دوران نبوت، دارای سیره نظری و عملی فراوانی بود که وجه ممیزه آن حضرت تلقی شده است و متقابلا در قرآن، با واژگانی خاص شناسانده می شود دغدغه این جستار که به شیوه توصیفی تحلیلی تدوین گشته است بازخوانی زوایای شاخص سیره نظری و عملی حضرت ابراهیم است از نتایج تحقیق برمی آید که بایست توحید را محوری ترین مولفه اندیشگانی آن حضرت به شمار آورد که غالب آموزه های اخلاقی فکری و آداب سلوکی ایشان را می توان بر حول این مولفه بنیادین تبیین نمود بنابر این ضرورت نگرش بازخوانشی است که این پژوهش تلاش کرده است از مداقه در سیره نظری و عملی به معرفی و بازشناسی شاخصه های راهبردی اندیشه های حضرت ابراهیم ع بپردازد