نویسندگان:

مژگان آبافت¹ ، یوسف حیدری چناری² .

¹دانشجوی کارشناسی ارشد،دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه مازندران، ایران

²استادیار، دانشکده الهیات ومعارف اسلامی، دانشگاه نوشیروانی بابل ، ایران

چکیده فارسی: یکى از مهم ترین مباحثى که در قرآن کریم و در روایات امامان معصوم ع بر آن تاکید شده، مساله فطرت است که ازجمله، فطرت انسان و فطرى بودن دین و اعتراف رسمى انسان به ربوبیت الهی ازجمله مسایلى است که آیات و روایات به آن اشاره دارند فطرت که آفرینش ویژه به شمار می رود، اصلى ترین سرمایه وبرترین ره توشه ای است که خداوند عالم انسان را از آن نعمت بزرگ که سرشت خداشناسى آمیخته با گرایش و دلپذیرى حق طلبى است بهره مند ساخته، همواره وى را به حفظ و حراست آن سفارش مى کند هدف نویسنده در پژوهش حاضر بررسی تبیین فطرت در قرآن و متکلمان امامیه می باشد دراین بین نویسنده تلاش می کند که با استناد به آیات قرآن و روایات معصومان علیهم السلام و دیدگاه متکلمان قدیم و معاصر امامیه، با استفاده از روش توصیفى تحلیلى، به تبیین فطرت پردازد

کلمات کلیدی: قرآن ، خدا ، نظریه فطرت ، متکلمان امامیه .