نویسندگان:
اعظم گمنام1 ، علی زارع مقدم2 ، اسما گنجعلی3 ، عفت یاسی4 .1کارشناسی ارشد، روانشناسی تربیتی، آموزش وپرورش شهرستان زیرکوه، حاجی آباد زیر کوه، ایران
2کارشناسی ارشد، آموزش بزرگ سالان، مربی، عضو هییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی مرکز نهبندان، نهبندان، ایران
3کارشناسی ارشد، روانشناسی تربیتی، بیرجند، ایران
4کارشناسی ارشد، روانشناسی تربیتی، آموزش وپرورش شهرستان درمیان، اسدیه، ایران
چکیده فارسی: پژوهش ها نشان دادند که ریشه طلاق می تواند در ضعیف بودن ارتباط انسان باخدا و دوری از فرایض دینی باشد این پژوهش باهدف بررسی رابطه بین گرایش به طلاق و نقش نماز در کاهش آن انجام شد طرح پژوهش توصیفی همبستگی و کاربردی است جامعه آماری کلیه دانشجویان متاهل دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه بیرجند مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 96 1395 در مقاطع تحصیلی کارشناسی و کارشناسی ارشد و دکترا است نمونه 100 نفری با روش تصادفی ساده انتخاب شد داده ها با استفاده از پرسشنامه میل به طلاق روزلت، جانسون و مورو 1986 با آلفای کرونباخ 0/91 و پرسشنامه تمایل نگرش و التزام عملی به نماز انیسی، نویدی و حسینی نژاد نصرآباد 1388 با آلفای کرونباخ 0/92 جمع آوری شد داده ها با آزمون های t تک نمونه ای، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون و استفاده تحلیل شد نتایج نشان داد که میانگین نمره آزمودنی ها در گرایش به طلاق کمتر از میانگین آزمون بود همچنین میانگین نمره آزمودنی ها در تمایل به نماز بیشتر از میانگین آزمون بود و این تفاوت ها در سطح 0/001 معنی دار است بین تمایل به نماز و گرایش به طلاق رابطه معنادار منفی وجود دارد مولفه ی اهتمام و التزام جدی فرد برای انجام نماز می تواند به شکل معناداری گرایش به طلاق را پیش بینی کند زمانی که افراد به دنبال انجام اعمال مذهبی مانند نماز، به احساس لذت ناشی از برقراری ارتباط با منبع کمال و تعالی دست می یابند، خود برای رسیدن به کمال نیز دارای انگیزه می باشند؛ انگیزه ای که آنان را ترغیب به شایسته زیستن و دوری از منکرات می کند