نویسندگان:
فاطمه عظیمی1 ، اعظم فرجامی2 .1دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه رازی کرمانشاه
2عضو هیأت علمی دانشگاه رازی کرمانشاه
چکیده فارسی: واژه های فقر، عیل، مسکنت، قتر، بؤس، عسر، ضعف و املاق، برای افاده معنای فقر، در آیات قرآن به کاررفته اند با توجه به بلاغت بی نظیر قرآن، اکثر قریب به اتفاق اندیشمندان اسلامی وجود ترادف در قرآن را نفی کرده اند بنابراین هریک از واژه های نام برده به نوعی ا فقر و نیازمادی دلالت دارند لذا برای روشن شدن این دلالت و نیز تفاوت معنایی این واژه ها، واژه های دربردارنده مفهوم فقر در قرآن، مورد بررسی لغوی قرار گرفته اند از آنجا که معنای غیرمحسوس و لغوی هر واژه، همواره از معنای اولیه و محسوسی الهام گرفته است، با توجه به تمایز معنای محسوس هریک از واژه های دربردارنده مفهوم فقر، از دیگر واژه ها، این نتیجه حاصل شد که هریک از آنها، در موضعی خاص و درصدد بیان مفهوم معینی از فقر، در آیات قرآن به کاررفته اند روش تحقیق این اثر، توصیفی تحلیلی است و اطلاعات آن به روش کتابخانه ای و فیش برداری تهیه شده است