نویسندگان:

معصومه تاج الدینی¹ ، لیلا مهرابی راد² ، هادی تاج الدینی³ .

¹عضو هیات علمی مربی گروه الهیات فقه و مبانی حقوق اسلامی،دانشگاه پیام نور، کشور ایران

²عضو هیات علمی مربی گروه الهیات فقه و مبانی حقوق اسلامی،دانشگاه پیام نور، کشور ایران

³دبیر آموزش و پرورش،کارشناسی ارشد مهندسی کامپیوتر معماری سیستم های کامپیوتری، آموزش و پرورش استان کرمان

چکیده فارسی: انسان در هر دوره ای به اجتماع نیازمند است زیرا هر فرد انسانی، به طور فطری اجتماعی است و خصلت اجتماعی بودن هیچگاه از انسان جدا نشده است، به طوری که خداوند در قرآن کریم می فرمایند: اولین کسانی که به صورت تفصیلی، آدمیان را به اجتماع آگاه ساختند و به طور مستقل به حفظ اجتماع توجه کردند پیغمبران بودند از این رو هم بشر در روابط اجتماعی خود باید آدابی را رعایت کند جامعه ای که ادب و تربیت صحیح به اندازه کافی برخوردار نشده باشد حتی اگر به فرض همه مسائل و مشکلات اقتصادی و معیشتی اش حل و رفع شده باشند، از گمراهی مصون نیست اگر در روابط اجتماعی آدابی را که در قرآن اشاره شده مانند سلام کردن به یکدیگر و حسن خلق داشتن و رعایت شود جامعه ای سالم و پویا و شاد خواهیم داشت

کلمات کلیدی: تربیت ، قرآن ، اجتماع ، ادب ، معاشرت ، ازدواج .