نویسندگان:
مختار توحیدی1 ، ولی اله خوش طینت2 .1دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل
2استادیار گروه الهیات و علوم اسلامی، دانشگاه پیام نور، ایران
چکیده فارسی: پوشیده نیست بدین ترتیب برای تبدیل متهم به جرم و اعمال مجازات ناگزیر از وضع و اعمال آنچنان قواعد و مقرراتی هستیم که هم مجرمان واقعی را در سایه رعایت اعمال آن بتوان به کیفر رسانید و به ویژه، بی گناهی افرادی را که ممکن است در معرض اتهامات ناروا قرار گیرند، اثبات کرد نهاد مرور زمان در قوانین کیفری کشور ما با فراز و نشیب های فراوانی روبرو بوده است بدین توضیح که در قوانین قبل از انقلاب بی هیچ قید و شرطی پذیرفته می شد اما در قوانین پس از انقلاب، ابتدا به طور کلی حذف گردیده و سپس به صـورت مقید و مشروط مجددا وارد قوانین کیفری کشور شد که این عطف مجدد نیز با تغییر ماهیت همراه بود که قبل از تصویب قانون مجازات اسلامی 1392/1/2 نهاد مرور زمان در مجموعه قوانین شکلی نمود پیدا کرده بود اما با تصویب قانون مجازات اسلامی 1392/1/2، تغییر ماهیت داده و همانند قوانین قبل از انقلاب بار دیگر در مجموعه قوانین ماهوی ظاهر گردید به هر حال نهاد مرور زمان جزء لاینفک حقوق و سیستم قضایی شده و چیزی نیست که بتوان به راحتی و با اغماض آن را فراموش کرد و رد و نقض آن، اولأ نیازمند تحلیل علمی دقیق بوده و ثانیـأ می بایست با نیازهای اساسی و ضرورت های جامعه امروزی سنجیده شود چرا که فلسفه و چرایی پیدایش علم حقوق، تنظیم روابط و نظام مند کردن نیازها و ضرورت های جامعه است در نتیجه نهاد مرور زمان در قوانین کیفری کشور ما نیازمند تغییرات اساسی است