نویسندگان:
محمدحسن آهنگر1 ، غلامرضا رضوی دوست2 ، حسین خاکپور3 .1کارشناس ارشد علوم قرآن و حدیث، دانشکده الهیات دانشگاه سیستان و بلوچستان، ایران
2دانشیار دانشکده الهیات دانشگاه سیستان و بلوچستان، ایران
3عضو هیئت علمی دانشکده الهیات دانشگاه سیستان و بلوچستان، ایران
چکیده فارسی: بررسی دقیق واژه های قرآنی و بحث و تبادل نظر پیرامون آن ها ما را در هر چه بهتر فهمیدن کلام الهی یاری می کند؛ اگر چه رسیدن به عمق معنا و مفهوم کلام الهی کار ساده ای نیست و چه بسا اعتقاد بر این است که امکان ندارد اما تحقیق و تفحص در واژه های قرآن ما را به این مهم نزدیک تر می کند حکمت یک مفهوم قرآنی است که در روایات اسلامی نیز فراوان به کار رفته، با نگاهی به کتب تفسیری و نیز به کتاب هایی در موضوع، وجوه و نظایر و کتب لغت دانسته می شود که حکمت در معانی مختلفی به کار رفته است هم چنین حکمت در حوزه های دیگر جنبه اصطلاحی پیدا می کند و در آن حوزه ها براساس موقعیت خود مورد توجه و استفاده قرار گرفته است در این مقاله به روش توصیفی – تحلیلی و با هدف یافتن معنای حکمت در لغت، قرآن و تفاسیر، اصطلاح حکماء و عرفاء و روایات پرداخته و نتیجه می گیرد که اهل لغت حکمت را رسیدن به حق و چیزی می داند که از جهل جلوگیری می کند و مفسران نیز معانی هم چون قرآن، نبوت، سنت، رسیدن به واقع، معرفت خدا و ترس از خداوند ذکر کرده اند در روایات نیز حکمت به قرآن، اطاعت از خداوند، شناخت امام و دوری از گناهان تفسیر شده است