نویسندگان:
عبدالجبار زرگوش نسب1 ، میثم دوستی پور2 .1استاد یار، دانشگاه ایلام، ایران
2دانشجوی دکترای، دانشکده الهیات، دانشگاه ایلام، ایران
چکیده فارسی: ازدواج در صورتی صحیح است و از مستحبات مؤکد دین اسلام به شمار می رود که خالی از موانع نکاح باشد یکی از این مهمترین موانع نکاح، ازدواج موقت و یا دائم با زن شوهردار و در ایام عده است که ادله ی نقلی و عقلی متعددی بر حرمت آن دلالت دارد این ازدواج دارای اقسام مختلفی است که مبنای آن علم و یا جهل به موضوع و حکم است که در هر صورت احکام جداگانه ای دارد حکم آن در صورت علم اعم از مواقعه و یا عدم مواقعه موجب حرمت ابدی است و فرزند متولد از آنها ولد الزنا است و در فرض جهل و مواقعه علاوه بر بطلان عقد، زوجین بر هم حرام ابدی می شوند و فرزند متولد از آنها ولد شبهه محسوب می شود در صورت جهل و عدم مواقعه نیز تنها عقد باطل است در این نوشتار به بررسی چالش ها و مشکلات ناشی از حرمت ابدی ازدواج در ایام عده از روی جهل و مواقعه پرداخته و به دنبال تببین راهکاری برای رهایی از حرمت ابدی حاصل از این ازدواج در چارچوب موازین فقهی است و با بیان موضع قانون مدنی و جزا در این باره، پیشنهاداتی جهت رفع ابهام و اصلاح دو ماده 869 و870 قانون مجازات اسلامی مطرح شده است که اصلاح آن گامی موثر در راستای حمایت کیفری از خانواده خواهد بود