نویسندگان:
وحید مهران1 ، حامد داودوندی2 .1پژوهشگر موسسه مطالعات تعالی نسل
2دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت؛ پژوهشگر موسسه مطالعات تعالی نسل
چکیده فارسی: در هر فرایند تعلیم و تربیت دینی که انتظار می رود تا در نتیجه آن پیام های مختلف تربیتی منتقل و نهادینهوجود دارد در این مقاله محتوای آموزش دین مد نظر نمی باشد، بلکه « روش » و « محتوا » گردد، دو جزء اصلیمورد توجه قرار گیرد از این « عمل محور » سعی شده است تا از میان روش های مختلف آموزش دین، روش هایرو ابتدا به اهتمام ویژه شارع مبتنی بر سفارشات و تأکیدات معصومین علیهم السلام نسبت به روش هایعمل محور در مقایسه با سایر روش های تعلیم و تربیت پرداخته شده است به نظر می رسد روش های عمل محوربه علت شرایط خاص و ساختار عملیاتی که دارا هستند، جزو الگوهای اثرگذار آموزشی و تربیتی به شمارمی آیند در ادامه مبتنی بر قصد مربی و میزان مشارکت و فعالیت مربی و متربی روش های عمل محور به سه گروهتقسیم شده است « آموزش از طریق مشارکت عملی » و « آموزش از طریق عمل مربی » و « آموزش الگومحور »برای تبیین میزان اثرگذاری گروه دوم و سوم از روش های عمل محور، نمونه های مختلفی از سیره صادقینعلیهماالسلام مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است در این تحلیل ها روش آموزش و نحوه اثرگذاری آن موردتوجه بوده است