نویسندگان:
محمد آقابابایی1 ، کبری آقابابایی2 .1دانشجوی کارشناسی مشاوره، دانشگاه فرهنگیان، پردیس آیت الله خامنه ایی گرگان،
2فارغ التحصیل کارشناسی روانشناسی، دانشگاه پیام نور بهشهر، مازندران،
چکیده فارسی: تعلیم وتربیت هدایت فرداست یعنی کمک به فرد می باشدکه بهتر تشخیص دهد تربیت یکی از اساسیترین مسأله انسان به معنای ایجاد تغییرات مطلوب و تحولات ثمر بخش در محیط زندگی او به منظورساختن و شکوفایی استعدادهای آدمی می باشد که بدون آن نمی تواند به سعادت دنیا و آخرت نایلشود همچنین تربیت یکی از مهم ترین وظایف انسان در عرصه ی پهناور زندگی است امامان معصومشیعه بهترین شیوه های تربیتی انسان را فرا روی پیروان خود نهاده اند، زندگی پر افتخار آنان می تواندبه عنوان موفق ترین الگوهای تربیتی در طول تاریخ بشر مطرح شود امامانی که سراسر زندگیشان نوربود و همه لحظات عمر با برکتشان، در راه ارشاد و هدایت انسان ها صرف شد از عاملان اصلی تربیتمی توان والدین، طبقات اجتماعی، مربیان و معلمان و عوامل خارجی دیگر همچون رادیو، تلویزیون،کتاب و نام برد که در این باره به تفصیل بحث خواهد شد یکی از اصول کلی که در تار و پود نظامتربیتی اسلام از جایگاه اصیلی برخوردار است، خدامحوری است و اصل تربیت باید بر آن استوار باشد اصول دینی و نقش پر اهمیت خانواده در تربیت فرزندان در تعالی یا سقوط انسانها در مراحل مختلفزندگی و نوع نگرش آنها به زندگی، اطرافیان و جهان آخرت موثر است در این نوشتار و مقاله تلاششده روش های تربیت به خصوص جایگاه والای انسان در این امر مهم در سیره و دیدگاه دو امامبزرگوار، امام محمد باقر و امام جعفر صادق ع مورد بررسی قرار گرفته و برخی نکته های قابل توجهپیرامون این موضوع ارائه گردد