نویسندگان:
رضا جواد نیا1 ، سهیلا حسینی2 ، احمد منصوری رضی3 .1دانشجوی کارشناسی ارشد مدرسی الهیات فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر
2دانشگاه فرهنگیان،مدرس دانشگاه،استان گلستان،گرگان ،ایران دکترای زبان وادبیات فارسی
3دانشگاه فرهنگیان،مدرس دانشگاه،استان گلستان،گرگان ،ایران دکترای زبان شناسی
چکیده فارسی: امام باقر علیه السلام در دوران امامت خویش با وجود شرایط نامساعدی که بر عرصه فرهنگ اسلامیسایه افکنده بود با تلاش جدی و گسترده نهضتی بزرگ را در زمینه علم و پیشرفت های آن طراحیکرده تا جایی که این جنبش دامنه دار به بنیان گذاری و تاسیس یک دانشگاه بزرگ و برجسته اسلامیانجامید که پویایی و عظمت آن در دوران امام صادق علیه السلام به اوج خود رسید همچنین در دوره یامامت امام صادق علیه السلام مسلمانان بیش از پیش به علم و دانش روی آوردند و در بیشتر شهرهایقلمرو اسلام به ویژه مدینه، مکه، کوفه و بصره مجالس درس و مناظر ه های دایر و از رونق خاصبرخوردار گردید در این زمان با استفاده از فرصت به دست آمده امام صادق ع توانست نهضت علمی وفرهنگی پدر بزرگوارش امام محمد باقر ع را ادامه داده و علوم و معارف اهل بیت را بیان کرده و درهمه جا منتشر کند این دو امام بزرگوار به پرورش دانشمندان و فرهیختگان عصر خود و جنبش بزرگعلمی کمر بستند و در سایه پرورش، دانش پژوه را مورد آموزش قرار داده تا شاگردان راستین آنها دربالاترین درجه ایمان قرار گیرند در این مقاله ابتدا به بیان مقام علمی امام باقر ع و امام صادق ع می پردازیم و سپس جنبش علمی آنها را مورد بررسی قرار داده و در پایان شرح و تفضیل احادیثی ازاین دو امام همام که در باب جایگاه و منزلت دانش و آموزش آمده، برگزیده شده است که می تواند درزندگی فردی و اجتماعی ما نقش مفید و اثر مثبت داشته باشد