نویسندگان:
لیلا ذوقی1 ، احمدرضا اعتمادی2 ، سمیرا مدن دوست3 .1استادیار گروه روانشناسی دانشگاه علوم انتظامی امین، تهران، ایران
2دکترای مدیریت صنعتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، مدرس دانشگاه
3دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد الکترونیکی، تهران، ایران
چکیده فارسی: امروزه ایجاد شادکامی در بین خانواده ها و زنان متأهل با استفاده از مهارت اجتماعی بسیار مورد توجهجوامع قرارگرفته است هدف این تحقیق پیش بینی نقش شادکامی در مهارت هاي اجتماعی بامیانجیگري شفقت بر خود در زنان متأهل بوده است این تحقیق از حیث هدف در زمره تحقیقات کاربردي و روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بودهاست جامعه آماري تحقیق زنان متأهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره و درمان استان تهران است باتوجه به حجم نامحدود جامعه، از روش نمونه گیري خوشه اي یکی از این مراکز انتخاب و 100 نفر ازمراجعان به عنوان نمونه انتخاب شدند در این پژوهش به منظور جمع آوري داده ها از ابزار پرسشنامهاستفاده شده است که از روایی آن از طریق روایی همگرا، واگرا و نظر خبرگان و پایایی نیز از طریق آلفايکرونباخ و پایایی ترکیبی مورد تائید قرارگرفته است جهت آزمون فرضیات از نرم افزار اسمارت پی المورد تائید قرار گرفتند بر اساس نتایج، شدت تأثیر شادکامی بر شفقت بر خود 0/748، شفقت بر خود0، شفقت بر خود / مورد تائید قرار گرفتند بر اساس نتایج، شدت تأثیر شادکامی بر شفقت بر خود 748بر مهارت اجتماعی 0/519 و شادکامی بر مهارت اجتماعی 0/607 است نتایج پژوهش نشان داده استکه هرچقدر شادکامی بالاتر شود در مهارت هاي اجتماعی تأثیرگذار است و هرچقدر شفقت بر خود بالابرود در مهارت اجتماعی تأثیر مثبت می گذارد و درنهایت بین شفقت بر خود و شادکامی رابطه مثبت وجود دارد