نویسندگان:
ثریا شوکتی1 .1دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد مهاباد ، گروه زبان و ادبیات فارسی، مهاباد ، ایران
چکیده فارسی: تحقیق حاضر حاصل پژوهشی اسنادی از تحلیل محتوای غزل های فاضل نظری است روش اصلی در این تحقیق مطالعه اسنادی از نوع تحلیل و استنباط متون است نتایج حاصل از بحث و بررسی و موشکافی دقیق اشعار وی حاکی از آن بود که فاضل نظری سعی دارد روایت تازه ای از غزل کهن فارسی داشته باشد همچنین نگاه او به زندگی و شعر نگاهی عمیق، آزاد و عارفانه است به لحاظ ساختار شعر، وی اگرچه مقید به قواعد ساختاری وانضباط سنتی حاکم بر شعر است، از حیث زبان و مضمون تکرار و ادامه گذشته نیست اگرچه سنتشکنی در وزن و قافیه در شعر وی دیده نمی شود، اما او شاعری است که در خلق مضامین نو و تصاویر بکر در ساختار کهن بسیار توانا است همچنین نگاه فاضل نظری به غزل نگاهی کلاسیک و غزل او بیت محور است نظام نشانه ها در شعر فاضل نظری به غزل کلاسیک نزدیک تر است تا شعر و جریان های نوین امروزی به علاوه زبان فاضل نظری،در عین سادگی و روانی، بیانگر احساس و تخیل عمیق است به لحاظ سبک شعری، وی در غزلیاتش سه ضلع مثلثی را به نمایش گذاشته که عبارتند از سبک عراقی، سبک هندی و سبک غزل امروز به لحاظ زمان و مکان در بسیاری از شعرهای فاضل نظری هیچ نشانی از زمان و مکانی که شاعر در آن زندگی می کند، ندارد انسان امروز و تجربه های زندگی او در اینجا غایب است گویا شاعر خارج از جغرافیا و تاریخ ایستاده است چنین به نظر میرسد کلیگویی مشکل بزرگی در شعر فاضل نظری است به لحاظ تاثیر پذیری باید گفت که وی با غزل خواجه شیراز بسیار مانوس بوده و از شعر وی خیلی تاثیر پذیرفته است در اشعار نظری رگه هایی از حزن و غم، و خوف و رجا نیز احساس میشود تا جایی واژگان گریه، غم و غصه، خسته،درد، ناامیدی و بدبینی، ترس و هراس و تنهایی بسیار پربسامدتر از دیگر واژگان بودند