نویسندگان:
نازگل عدالتیان کرباسی1 ، حسین شاره2 .1کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نیشابور
2دانشیار روانشناسی بالینی، دانشگاه حکیم سبزواری سبزوار، دانشگاه حکیم سبزواری، دانشکده ادبیات و علوم انسانی،گروه علوم تربیتی
چکیده فارسی: هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی برنامه دلبستگیمحور به مادران بر شادکامی، بهزیستی روانشناختی و تاب آوری فرزندان آنان بود روش پژوهش نیمهآزمایشی در قالب طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل نابرابر بود جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی مادران و نوجوانان دختر پایه دهم، یازدهم و دوازدهم شهرتهران در سال تحصیلی 6931 6931 بود ابتدا دو منطقه به صورت تصادفی انتخاب شد و سپس 51 نفر از مادران واجد شرایط و داوطلب شرکت در پژوهش همراه با فرزندانشان انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش 39 نفر و گواه 33 نفر گنجانده شدند بسته آموزش دلبستگی محور در 8 جلسه یک و نیم تا دو ساعته به صورت هفتگی بر روی مادران گروه آزمایش اجرا شد و مادران گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند نوجوانان شرکت کننده در این مطالعه مقیاس تاب آوری، پرسشنامه شادکامی و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی را در پیش آزمون و پس آزمون تکمیل نمودند داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند نتایج نشان داد که اثر برنامه دلبستگی محور بر نمرات شادکامی F=24/72 ، p <0/001، تاب آوری F=36/40 ، p <0/001 و بهزیستی روانشناختی نوجوانان F=11/54 ، p <0/001 پس از کنترل اثرات پیش آزمون، معنادار است یافته های این مطالعه، اهمیت آموزش های مبتنی بر دلبستگی برای ارتقای توانمندیهای مثبت نوجوانان دختر همچون تاب آوری، شادکامی و بهزیستی را برجسته میسازد