نویسندگان:
فاطمه سالاروند1 .1کارشناس ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد
چکیده فارسی: ادبیات عرفانی بخشی گسترده از میراث منثور و منظوم ادبی است که شاعران عارف یا عارفان شاعر، تحت تاثیر آموزه های عرفان وتصوف پدید آورده اند این پژوهش مانند دیگر پژوهش های علوم انسانی به روش تاریخی و با مراجعه به اسناد و منابع معتبرکتابخانه ای، بازتاب دیشهان های عرفانی را در شعر عطار نیشابوری و حافظ شیرازی مورد بررسی قراردادهاست زندگی، اندیشه و احوال فریدالدین عطار نیشابوری و حافظ رند شوریده سر شیراز، شهسوار غزل هم، مانند بسیاری از بزرگان علم ادب ایران، با افسانه ها و کرامتهای بسیارآمیخته است به عقیده عطار همه موجودات هستی طالب حق و جویای وصال او هستند، و البته وجود انسان که نمودار عالم اکبر و پذیرای محبت معشوق یگانه است اهمیتی خاص دارد حافظ با در آمیختن غزل عارفانه مولانا و غزل عاشقانه سعدی انقلابی در غزل پدید آورد و با ابداع غزل رندانه والاترین جایگاه را برای معشوق ازلی قایل شد درعرفان اسلامی، سالک نو آموز زیر نظر مرشد و مراد خود، مقامات عرفانی را یکی پس از دیگری طی می کند به این امید که در هر مقام، حالی به او دست دهد تا با آن احوال خوش، اندک اندک به جانب حقیقت سلوک کند و به دیدار حضرت معشوق بشتابد