نویسندگان:

مرضیه سبزیان¹ ، مرضیه مشتاقی² .

¹دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد الکترونیک تهران

²دکتری روانشناسی سلامت، استادریار دانشگاه آزاد اسلامی

چکیده فارسی: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مداخله مبتنی برپذیرش و تعهد بر شفقت به خود و انعطاف پذیری روانشناختیمراقبان بیماران اعصاب و روان بود این پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود جامعه آماری این پژوهش را کلیه مراقبان بیماران اعصاب و روانشهر اصفهان در بهار سال 1396 تشکیل دادند که ابتدابیمارستان فارابی در شهر اصفهان به صورت در دسترس انتخابو 30 نفر از از مراقبان بیماران اعصاب و روان از این بیمارستان وبر اساس ملاک های ورود انتخاب شدند و سپس به صورتتصادفی در گروه های آزمایشی 15 نفر و کنترل 15 نفر قرارگرفتند پس از آن شرکت کنندگان در گروه آزمایش به صورتگروهی، تحت مداخله مبتنی برپذیرش و تعهد در طی 10 جلسه90 دقیقه ای قرار گرفتند و بر گروه کنترل در این مدت هیچمداخله درمانی انجام نگرفت گردآوری داده ها به وسیلهپرسشنامه شفقت به خود نف 2003 و پرسشنامه پذیرش وعمل بوند 2009 انجام گرفت جهت تجزیه و تحلیل داده هایجمع آوری شده از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد یافتههای پژوهش حاکی از آن بود که مداخله مبتنی بر پذیرش وتعهد 34 درصد انعطاف پذیری روانشناختی و 51 درصد برشفقت به خود تاثیرگذار بوده است P<0/05 همچنین نتایج حاکی از آن بود که مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد 71 درصدبر مولفه های شفقت به خود تاثیرگذار بوده است P<0/05 نتایج پژوهش بیانگر این است که مداخله مبتنی بر پذیرش وتعهد در نهایت باعث شد انعطاف پذیری روانشناختی و شفقت بهخود مراقبان بیماران اعصاب و روان افزایش یافته و احساسرضایت بیشتری از زندگی و شغل خود داشته باشند

کلمات کلیدی: شفقت به خود ، انعطاف پذیری روانشناختی ، مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد ، ازدواج .