چکیده فارسی: احساسات روحی و عاطفی زنان، از جمله ضرورتهای وجودی آنان است که خداوند در نهاد آنها به ودیعت گذاشته است. حس زیباییدوستی، از مصادیق چنین احساساتی است که برخی آن را با مادری و فرزندآوری در تنافی میدانند و معتقدند مادرشدن، احساسات و عواطف زنان به‌ویژه میل به زیباییدوستی آنان را متأثر میسازد. این دیدگاه در مقابل دیدگاهی است که مادری را به‌عنوان یکی از نقش‌های اساسی برای زنان ضروری می‌داند و استدلال‌های پزشکی، روان‌شناختی و جامعه‌شناختی بر آن اقامه میکند. این مقاله با تمرکز به روش توصیفی ـ تحلیلی و مبتنی بر استدلال‌های اخلاقی، از ارزش مادری و شأن آن در مقابل دیدگاهی که مادرشدن را در تنافی با مسائل زیبایی‌شناختی می‌داند، دفاع میکند. این استدلال‌ها در دو محور سلبی و ایجابی سامان خواهد یافت. در محور سلبی، به نقد و ارزیابی دیدگاه مخالفان شأن مادری خواهیم پرداخت و در دیدگاه ایجابی، به نفع نقش مادری بر اساس تأثیرات روحی و باطنی بر سلامتی زنان – با تأکید بر آموزه‌های اسلامی - ادله‌ای را اقامه خواهیم کرد. نتیجه آنکه براساس دریافت نویسندگان می‌توان از شأن و ارزش مادری در مقابل دیدگاهی که مادرشدن را در تنافی با احساسات و عواطف زیبایی‌شناختی زنان می‌داند و از تجرد و عدم تن‌دادن به فرزندآوری و فرزندپروری حمایت میکند، دفاع و این دو مقوله را با هم جمع کرد.