نویسندگان:

¹نویسنده مسئول و دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان-رشته علوم قرآن و حدیث. Email: jafar3152@yahoo.com ,

چکیده فارسی: طلاق پدیده‌ای است که آرامش روانی زنان مطلقه را متأثر ساخته و می‌تواند آسیب‌های روان‌شناختی سهمگینی را ایجاد ‌کند. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر استیگما، علائم اضطراب اجتماعی و ترس از صمیمیت در زنان مطلقه شهرستان شهرکرد بود. این پژوهش، از نوع تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل و جامعه آماری آن، دربرگیرنده زنان مطلقه‌ای است که در سه‌ماهه زمستان سال 1398 به مراکز مشاوره شهرکرد مراجعه کرده و دارای پرونده بودند. از بین این افراد، 30 نفر به روش نمونه‌گیری هدفمنـد انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر کدام 15 نفر) جایگزین شدند. در این پژوهش، از پرسشنامه استیگما (میرزایی و همکاران، 1398)، اضطراب اجتماعی کانور و همکاران (2000) و ترس از صمیمیت دسکاتنر و تلن (1991) در سه مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری استفاده شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل اندازه‌گیری مکرر، تجزیه ‌و تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد که گروه‌درمانی شناختی- رفتاری بر کاهش استیگما (001/ p< 45/27f=)، کاهش علائم اضطراب اجتماعی (001/p< 25/4f=) و کاهش ترس از صمیمیت (001/p< 422/14f=) در زنان مطلقه مؤثر است. با توجه به برآیندهای به‌دست‌آمده می‌توان نتیجه‌گیری کرد که مداخله شناختی- رفتاری، یکی از روش‌های مؤثر در بهبود ویژگی‌های روان‌شناختی زنان مطلقه قلمداد می‌شود.