نویسندگان:
فاطمه صغری کربلایی هرفته1 .1استادیار، گروه روان شناسی دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
چکیده فارسی: این پژوهش با هدف اثربخشی بسته آموزشی مبتنی بر نظریه انسان سالم و آموزش هیجانمدار بر بخشش بین فردی زوجین، به روش نیمهآزمایشی با سه گروه و سه مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل سامان یافته است. جامعه آماری پژوهش، زوجهای مراجعهکننده به فرهنگسراها، کانونهای فرهنگی بسیج و پایگاههای سلامت روان در شهر اصفهان و نمونه آن نیز شامل 39 زوج بود که بهصورت هدفمند، بر مبنای ملاکهای ورود، انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (13 زوج در هر گروه)، گماردهشدند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه بخشودگی بین فردی احتشامزاده و همکاران (1389) است. از هر سه گروه، پس از انجام پیشآزمون، آموزش مبتنی بر نظریه انسان سالم، در 12 جلسه 120 دقیقهای و آموزش هیجانمدار طی 10 جلسه 90 دقیقهای برای گروههای آزمایش اجرا شد. پس از انجام آموزش، از هر سه گروه، پسآزمون و پس از سه ماه، آزمون پیگیری گرفته شد. دادههای جمعآوریشده از طریق تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر، با استفاده از نرمافزار SPSS 24 تحلیل شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که بسته آموزشی مبتنی بر نظریه انسان سالم، بر بخشش بین فردی زوجین تاثیر معنادار داشت (01/0P<). آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد، بسته آموزشی مبتنی بر نظریه انسان سالم نسبت به آموزش هیجانمدار، در افزایش بخشش بین فردی زوجین موثرتر است. با توجه به نتایج حاصل از پژوهش، بسته آموزشی مبتنی بر نظریه انسان سالم، روش مناسبی برای ارتقاء بخشش بین فردی در زوجین است.