نویسندگان:

مریم اولیازاده¹ ، زهره رئیسی² .

¹کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحدنجف آبادنجف آباد ایران

²استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحدنجف آباد نجف آباد ایران

چکیده فارسی: هدف پژوهش حاضراثربخشی اموزش درمان راه حل محور برتعارضات زناشویی زوجین شهراصفهان بود روش پژوهش نیمه تجربی باطرح پیش ازمون ـ پس ازمون باگروه گواه بود جامعه اماری پژوهش را کلیه زوجین مراجعه کننده به مرکزمداخله دربحران و کاهش طلاق بهزیستی شهراصفهان درسال 1393 تشکیل ددند ابتدا بصورت نمونه گیری دردسترس تعداد 60زوج انتخاب شدند به آنها پرسشنامه تعارضات زناشویی ثنایی و براتی 1390 داده شد ازبین افرادی که نمره بالاتر از145 درپرسشنامه تعارضات کسب کرده بودند به روش تصادفی تعداد 20زوج انتخاب شدند بصورت تصادفی دردوگروه ازمایش وگواه 10زوج درهرگروه قرارگرفتند سپس برای گروه ازمایش تعداد 7جلسه ی 90دقیقه ای درمان راه حل محور اجرا شد و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد بعدازآن مجددا هردوگروه باابزار مذکور مورد پس ازمون قرارگرفتند و سپس داده ها جمع اوری و ازطریق روش تحلیل کواریانس موردتجزیه وتحلیل قرارگرفت نتایج نشان داد که بین زوجین گروه ازمایش و گواه تفاوت معناداری بین میانگین نمرات پس ازمون تعارضات زناشویی وجودداشت بنابراین میتوان گفت درمان راه حل محور به کاهش تعارضات زناشویی تاثیر داشته و میتوان ازاین روش درکاهش میزان تعارضات زناشویی زوجین دارای مشکلات ارتباطی و زناشویی استفاده نمود

کلمات کلیدی: زوجین ، تعارضات زناشویی ، آموزش درمان راه حل محور ، ازدواج .