نویسندگان:
هوشنگ جدیدی1 .1نویسنده مسئول، استادیار گروه روانشناسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران , Email: hjadidi95@iausdj.ac.ir
چکیده فارسی: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سبکهای فرزندپروری ادراک شده و سبکهای دلبستگی در پیشبینی صمیمیت زناشویی زنان متأهل انجام شده است. طرح پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی است. به این منظور، 288 نفر از جامعه زنان متأهل طلبه حوزه علمیه قم در سال تحصیلی 1396-1397 به روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامههای سبکهای فرزندپروری یانگ (YPI)، سبکهای دلبستگی کولینز و رید (AAS)و صمیمیت زناشویی اولیاء پاسخ دادند. در تحلیل دادهها، از آزمون همبستگی و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد. یافتهها نشان میدهد که بین سبکهای فرزندپروری ادراک شده خودگردانی و عملکرد مختل، گوش به زنگی و بازداری و سبک دلبستگی ایمن با صمیمیت زناشویی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین سبکهای فرزندپروری بریدگی و طرد، محدودیتهای مختل و سبک دلبستگی اضطرابی با صمیمیت زناشویی، رابطه منفی و معنادار برقرار است. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام بیانگر آن است که سبک فرزندپروری ادراک شده محدودیتهای مختل، گوش به زنگی و بازداری و نیز سبک دلبستگی اضطرابی در مجموع 31 درصد از واریانس صمیمیت زناشویی را پیشبینی میکنند. این یافتهها به خوبی نقش مهم سبکهای فرزندپروری ادراک شده و سبکهای دلبستگی در پیشبینی صمیمیت زناشویی را نشان میدهد و میتواند اطلاعات مناسبی را به مشاوران و روانشناسان خانواده ارائه کند.