نویسندگان:

هاشم دهقان پور فراشاه¹ ، هادی منسوبی² ، فروغ علیپور³ ، فرزانه عوامی⁴ .

¹دانشگاه آزاد اسلامی واحد تربت جام، گروه روانشناسی، تربت جام، ایران

²دانشگاه آزاد اسلامی واحد تربت جام، گروه روانشناسی، تربت جام، ایران نویسنده مسئول

³دانشگاه آزاد اسلامی واحد تربت جام، گروه روانشناسی، تربت جام، ایران

⁴دانشگاه آزاد اسلامی،واحد تربت جام،گروه روانشناسی،تربت جام،ایران

چکیده فارسی: بیماریهای قلبی از عواملی هستند که منجر به افسردگی میشوند از جمله درمان هایی که به منظور درمان افسردگی به کار می روددرمان فعالسازی رفتاری به صورت گروهی می باشد بنابراین دراین پژوهش مسئله مورد مطالعه عبارت بود ازاینکه آیا درمانفعالسازی رفتاری گروهی بر کاهش افسردگی بیماران قلبی عروقی اثربخشی معناداری دارد؟ هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی درمان فعالسازی رفتاری گروهی بر کاهش افسردگی بیماران قلبی عروقی بود این پژوهش به روش تجربی دردومرحله پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد که افراد به طور تصادفی در دوگروه آزمایش 10 نفر و گروه کنترل 10 نفر قرارگرفتند آزمودنی ها در دومرحله پیش آزمون وپس آزمون به پرسشنامه افسردگی به پاسخ دادند گروه آزمایش علاوه بردارودرمانی جهت درمان بیماری قلبی عروقی ، در 8 جلسه درمان گروهی فعالسازی رفتاری جهت کاهش افسردگی شرکت کردند نتایج آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره نشان داد با خطای 0/05 وبا احتمال 95 درصد اطمینان می توان گفت تفاوتمعناداری در میزان افسردگی دو گروه آزمایش وکنترل در مرحله پس آزمون وجوددارد p<0/05 می توان نتیجه گرفت درمانفعالسازی رفتاری گروهی بر کاهش افسردگی بیماران قلبی عروقی اثربخشی معناداری دارد

کلمات کلیدی: افسردگی ، بیماری قلبی عروقی ، فعالسازی رفتاری ، ازدواج .