نویسندگان:
نسرین زرگرزاده دزفولی1 ، فرحناز معبودی2 .1دانشجوی دکتری رشته ی زبان و ادبیات فارسی دانشکده ی ادبیات دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
2دانشجوی دکتری رشته ی زبان و ادبیات فارسی دانشکده ی ادبیات دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج البرز ایران
چکیده فارسی: ذات هنرخلق مداوم زیبای هاست و تضادومقابله با زشتی ها درهمه انواع ادبی این شعروادبیات است که به واسطه ابزارش که کلمه است نوع پرداختنش به مسائل محیط و زندگی انسان نوعی متفاوت ودرعین حال جنجال برانگیز است ازانجا که تمام فعالیت ها و کیفیات روانی انسانها ناشی اززندگی اجتماعی آنها ودرگروه محیطهای جمعی است تراوشات فکری اونیز ماحصل نقش عوامل ذهنی و شرایط اجتماعی سیاسی خواهد بود و هنرمند نیز به عنوان پدیده ای اجتماعی زاییده ی شرایط اجتماعی خویش است آنگاه دریک تحلیل واقع گرایانه ضرورت درک رابطه افرینش ادبی با زندگی اجتماعی غیرقابل تردید خواهد بود درتعریف این ارتباط هرنوع اثرادبی و هنری را همان قدر پدیده ی اجتماعی خواهیم دانست که دیگر پدیده های زندگی را دراین مقاله سعی شده است که به کشف رابطه ی شعرومسائل اجتماعی حاکم برروزگار قیصرامین پور به عنوان شاعری اجتماعی و تاثیر جامعه بران پرداخته و شعروی را ازمنظری اجتماعی مورد بررسی و تحلیل قرار دهیم