نویسندگان:
مهدی مرادی1 ، مهران عبدلی2 .1دانشجوی دکتری جامعه شناسی مسائل اجتماعی ایران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، مدرس دانشگاه پیام نور سبزوار
2دانشجوی دکتری حقوق بین الملل عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قشم، مدرس دانشگاه پیام نور سبزوار
چکیده فارسی: آسیب شناسی اجتماعی مفهوم جدیدی است که از علوم زیستی گرفته شده و مبتنی بر تشابهی است کهدانشمندان بین بیماری های عضوی و آسیب های اجتماعی قائل می شوند آسیب شناسی اجتماعی بهبررسی انواع مشکلات می پردازد که در سطح اجتماعی مطرح هستند و سعی می کنند علل مختلف آنها رااز جنبه های مختلف فردی ، اجتماعی و غیره مورد بررسی قرار دهد و نیز جامعه شناسی کیفری، رشتهای از زیر شاخه های جرم شناسی است به معنای علم بررسی کلیه پدیده های اجتماعی آفرینندهرفتارهای ضد اجتماعی فردی و جمعی برای نابود کردن یا کاهش دادن آنها مخصوصاً رفتارها و اعمالخشونت آمیز و جرایم بی رحمانه و سوء قصدهای علیه اشخاص است به عبارت دیگر جامعه شناسیکیفری عبارتست از علت شناسی محیطی جرم از زاویه جامعه شناسی و از این دو منظر بزهکاری اطفالو نحوه مقابله با آن و شیوه های انحراف و کجروی آن ها در جامعه مورد بررسی قرار می گیرد از آن جاکه دلایل و عوامل بروز جرم در میان اطفال با افراد بزرگسال متفاوت بوده و از سوی دیگر این طبقه ازجامعه دارای وضع روانی و اجتماعی حساس تر و به مراتب آسیب پذیرتری نسبت به سایرین می باشند،لذا باید روشی متناسب با شرایط و موقعیت این افراد اتخاذ شود این روش تحت عنوان سیاست کیفریمربوط به کودکان ونوجوانان بزهکار اهمیت فراوانی دارد برخورداری از یک سیاست کیفری متناسب باشرایط و وضعیت صغار و نوجوانان می تواند به جامعه مدنی جهت پیشبرد یکی از اهدافش که پیشگیری از وقوع جرائم در آینده است، کمک فراوانی کند مقاله حاضر با استفاده از روش توصیفی تحلیلیو گردآوری اطلاعات مورد نیاز به صورت کتابخانه ای به واکاوی این موضوع و بررسی خلاهای موجود درآن می پردازد