نویسندگان:
داود رضی1 ، سیمین کاظمی2 .1استادیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه مازندران
2پزشک و دانشجوی دکتری بررسی مسایل اجتماعی دانشگاه مازندران
چکیده فارسی: الگوی رابطه ی پزشک بیمار، علاوه بر آنکه در رشد و ارتقای سلامت بیماران اهمیت دارد، در زندگی حرفه ای پزشکان نیز حایز اهمیت است چنانکه این رابطه می تواند بازخوردهای بعضاً نامطلوبی همچون تجربه ی خشونت شغلی در یک رابطه ی پرتنش وتعارض را برای پزشک به همراه داشته باشد خشونت شغلی می تواند عوارض نامطلوب فردی و اجتماعی برای پزشک و تبعات منفیبرای سیستم بهداشتی و درمانی به وجود آورد هدف این مطالعه بررسی انواع رابطه ی پزشک بیمار و تعیین میزان تجربه ی خشونت شغلی در میان پزشکان بر حسب انواع رابطه ی پزشک بیمار است روش: این پژوهش یک مطالعه ی توصیفی است که در سال 1391 در بیمارستان های شهر خرم آباد انجام شد ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه ای بود که توسط محققان طراحی و ساخته شد و داده های حاصله توسط نرم افزار spss 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت یافته ها: در این مطالعه رابطه پزشک بیمار، 69 04 درصد از نوع فعال منفعل، در 28 57 درصد از نوع هدایت همکاری و در 2 39 درصد از نوع منفعل فعال بود 93 10 درصد پزشکانی که رابطه شان با بیمار از نوع فعال منفعل بود، خشونت شغلی را تجربه کرده بودند و این میزان در میان پزشکانی که رابطه شان از نوع هدایت همکاری است 54 16 درصد بود نتیجه: میزان بالای تجربه خشونت شغلی در میان پزشکان با رابطه فعال منفعل، حکایت از تنش زا بودن چنین الگویی از رابطه با بیمار دارد و لزوم تغییر چنین الگویی را نمایان می کند از سوی دیگر ترویج فرهنگ مدارا و یادگیری کنترل خشم در محیط هایدرمانی ضرورتی است که توجه بیشتری را می طلبد