نویسندگان:
محمود گلستانی1 ، الهام پهلوانی2 .1دانشجوی دکتری حقوق بین الملل دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات اصفهان، مدرس دانشگاه جامع علمی کاربردی استان سمنان واحد جهاد دانشگا
2کارشناس ارشد علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، مدرس دانشگاه جامع علمی کاربردی استان سمنان واحد هلال احمر و دانشگاه پیام نور واحد
چکیده فارسی: در سالهای اخیر و به خصوص پس از تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر، تلاش های گسترده ای در جهت توسعه و ترویج اصول و معیارهای حقوق بشر صورت پذیرفته است بر این اساس افراد از حقوق انسانی بنیادینی برخوردارند که دولتها و سازمانهای بین المللی آنها را به رسمت شناخته و متعهد به رعایت آنان گردیده اند اما امروزه وجود تحریم ها به نوعی این اصول اساسی را به مخاطره انداخته است کمیته سازمان ملل متحد در مورد حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در نظریه تفسیری شماره 8 خود تحت عنوان رابطه بین تحریم ها و رعایت حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مقرر می دارد: این تحریم ها همواره اثر چشمگیری بر حقوق پذیرفته شده ددر میثاقین دارد که غالبا سبب نابسامانی عمده در توزیع غذا، اقلام پزشکی و بهداشتی می شوند و مزاحم کارکرد نظام های بهداشتی و آموزش و پرورش می شوند و حق بر کار را تضعیف می نمایند با وجود این آثار، برخی دولت ها و سازمان های بین المللی همچنان، قطعنامه های بسیاری را در رابطه با تحریم علیه دولتها صادر کرده اند سازمان های غیردولتی بین المللی نیز امروزه به بازیگران قدرتمندی بدل شده اند که در جهت تحقق آرمان های حقوق بشر، می توانند نقش قدرتمندی را ایفا نمایند مهمترین و بزرگترین سازمانهای غیردولتی بین المللی فعال که از نظام حمایتی و مشورتی سازمان ملل متحد در زمینه حقوق بشر بسیار بهره گرفته، سازمان عفو بین الملل و دیده بان حقوق بشر است، با عنایت به اینکه هدف ایجاد این سازمان ها رفع موارد نقض حقوق بشر، آگاهی سازی عمومی و اعمال فشار بر دولتهاست، پرسش اصلی اینست که: سازمان عفو بین الملل و دیده بان حقوق بشر در قبال تحریم های اقتصادی که از موارد نقض حقوق بشر است، چه کنش و واکنشی را انجام داده اند؟ در پژوهش پیش روی از روش توصیفی – تحلیلی استفاده گردیده است