چکیده فارسی: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه‌ای تنظیم شناختی هیجان در رابطه میان خودشفقت‌ورزی با استرس شغلی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری، معلمان مشغول به تدریس مقطع راهنمایی آموزش‌وپرورش منطقه 12 شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 بودند. از میان آنان 328 معلم به روش نمونه‌گیری در دسترس به‌عنوان نمونه موردمطالعه انتخاب شدند. داده‌ها از طریق پرسشنامه استرس شغلی (رایس،1992)، مقیاس خودشفقت‌ورزی (نف،2003) و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و همکاران، 2001) گردآوری و با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، مدل‌یابی معادلات ساختاری و آزمون بوت استرپ تحلیل شدند. نتایج نشان داد که اثر مستقیم خودشفقت‌ورزی بر استرس شغلی منفی و معنادار است. به این معنا که با افزایش شایستگی خودشفقت‌ورزی سطح استرس شغلی معلمان کاهش می‌یابد. همچنین، نتایج نشان داد که نقش واسطه‌ای تنظیم شناختی هیجان سازگار و نقش واسطه‌ای تنظیم شناختی هیجان ناسازگار در رابطه میان خودشفقت‌ورزی با استرس شغلی معنادار است، به این معنی که خودشفقت‌ورزی می‌تواند در شرایط استرس‌زا از طریق کمک به تنظیم هیجانهای مثبت و پذیرش منطقی هیجانهای منفی سبب کاهش استرس شغلی شود.
The Mediating Role of Cognitive Regulation of Affect in the Relationship between Self-Compassion and Occupational Stress among Teachers
English Abstract: To show that the impact of self-compassion on occupational stress is mediated by cognitive regulation of affect, a handy group of 328 junior high school teachers was given three questionnaires on occupational stress (Rice, 1992), self-compassion (Neff, 2003), and cognitive regulation of affect (Garnefski, et al. 2001). Data analyses through structural modeling and bootstrapping test revealed that while self-compassion reduces occupational stress, the mediating role of cognitive regulation of affect is also significant. That means in stressful circumstances regulating positive affects, and logical acceptance of negative ones, causes the occupational stress to reduce.
Keywords: self-compassion , occupational stress , cognitive regulation of affect .