نویسندگان:

¹Khourasgan (Isfahan) Branch

چکیده فارسی: زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی اضطراب رایانه در رابطه خودکارآمدی و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان 7 تا 12 ساله در دوره آموزش مجازی بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از نظر روش توصیفی-همبستگی و از نظر جمع‌آوری داده‌ها به صورت کمی با ابزار استاندارد بود. جامعه آماری پژوهش والدین دارای دانش‌آموز 7 تا 12 سال (کلاس اول تا ششم) مدارس غیرانتفاعی شهر اصفهان در سال تحصیلی 02-1401 بودند که از میان آن‌ها تعداد 250 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه عملکرد تحصیلی مجازی ایرائولا-رئال و همکاران (2023)، پرسشنامه خودکارآمدی رایانه مورفی و همکاران (1989) و پرسشنامه اضطراب رایانه هاینس (1987) استفاده شد. جهت تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون و تحلیل مسیر در نرم افزار SPSS نسخه 27 و AMOS استفاده گردید. یافته‌ها: آنچه از یافته‌ها برآمد این بود که همبستگی مطلوبی بین متغیرهای مورد بررسی وجود داشته است  و قابلیت پیش‌بینی عملکرد تحصیلی برای هر دو گروه دانش‌آموز در خصوص خودکارآمدی رایانه نسبت به اضطراب رایانه، بیشتر بود (66/0 در مقابل 30/0- برای پسران و 76/0 در مقابل 29/0- برای دختران) و در صورتی که اضطراب رایانه را متغیر میانجی فرض کنیم، این متغیر به میزان 31 درصد می‌تواند در رابطه بین خودکارآمدی رایانه و عملکرد تحصیلی نقش میانجی داشته باشد. نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه امروزه فناوری دیجیتال فراگیر شده است و بر روی بیشتر حوزه های زندگی از جمله آموزش تاثیر ویژه گذاشته است؛ استفاده از منابع فناورانه انکار ناپذیر است بنابراین توانایی استفاده از آن‌ها ضروری است. از این رو در مشاوره‌های تحصیلی که در مدارس ارائه می‌شود، پیشنهاد می‌شود با توجه به وضعیت آموزش الکترونیکی و حرکت به سمت آموزش مجازی به بحث آموزش فناوری های لازم پرداخته شود

Investigating the Mediating role of Computer Anxiety in the Relationship between Self-Efficacy and Academic Performance of 7-12 Year Old Students

English Abstract: Background and Aim: The purpose of the present study was to investigate the mediating role of computer anxiety in the relationship between self-efficacy and academic performance of 7-12-year-old students in virtual education. Methods: The current research was applied in terms of objective, in terms of descriptive-correlation method and in terms of data collection quantitatively with standard tools. The statistical population of the research was the parents of 7-12-year-old students (first to sixth grade) of non-profit schools in Isfahan city in the academic year of 2022-23. In order to collect data, Iraola-Real et al.'s Virtual Academic Performance Questionnaire (2023), Murphy et al.'s Computer Self-Efficacy Questionnaire (1989), and Haynes' Computer Anxiety Questionnaire (1987) were used. To analyze the data, Pearson's correlation coefficient, regression and path analysis were used in SPSS and AMOS software. Results: What emerged from the findings was that there was a positive correlation between the studied variables (P<0.05) and the ability to predict academic performance for both groups of students regarding computer self-efficacy was higher than computer anxiety (0.66 vs. -0.30 for boys and 0.76 vs. -0.29 for girls) and if we assume computer anxiety as a mediating variable, this variable can play a mediating role in the relationship between computer self-efficacy and academic performance by 31% (P <0.05). Conclusion: Given that in today's conditions, digital technology has become ubiquitous and has occupied most aspects of life and education; The use of technological resources is fixed; Therefore, the ability to use them is essential. Therefore, it is suggested to pay attention to this category in the future in the case of possible virtualization of classrooms in the academic counseling provided in schools

Keywords: virtual education , lived experience , psychological therapy , design , children with neurodevelopmental disorder , school. .