نویسندگان:

مریم السادات دوستدار طوسی¹ ، رمضان حسن زاده² ، انیس ایرانمنش³ .

¹Islamic Azad University

²Islamic Azad University of sari

³Islamic Azad University

چکیده فارسی: زمینه و هدف: این پژوهش با هدف اثربخشی آموزش قصه‌گویی مبتنی بر خودگویی مثبت  بر امیدواری و نگرانی از تصویربدنی در کودکان سرطانی می‌باشد. روش پژوهش: این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی دارای پیش‌آزمون-پس‌آزمون با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه کودکان 8 تا12 ساله مبتلا به انواع سرطان که در سال 1400 تا خرداد 1401 در بیمارستان بوعلی سینای ساری تحت درمان بودند، تشکیل می‌دهند. حجم نمونه شامل 40 کودک مبتلا به انواع سرطان بودند که به روش نمونه‌گیری هدفمند و برحسب معیارهای ورود و خروج  به پژوهش انتخاب شدند. سپس به طور تصادفی در دو گروه 20 نفری (یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل) جایگماری شدند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 60 دقیقه‌ای تحت آموزش قصه‌‌گویی مبتنی بر خودگویی مثبت قرار گرفتند ولی گروه کنترل در این بازه زمانی هیچ‌گونه مداخله‌ای دریافت نکرد. ابزار استفاده شده پرسشنامه‌ی امیدواری کودکان (اسنایدر و همکاران، 1996) و نگرانی دربـارە تصویر بدنی (لیتلتون و همکاران، 2005) می‌باشد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با تحلیل کوواریانس آنکوا در نرم افزار SPSS-25 انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد آموزش قصه گویی مبتنی بر خودگویی مثبت بر امیدواری و تصویر بدنی کودکان سرطانی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل با اثربخشی معناداری همراه بودند(05/0>p). نتیجه‌گیری: اثربخشی این آموزش می‌تواند در زمینه افزایش امیدواری و کاهش نگرانی از تصویربدنی در کودکان سرطانی مؤثر واقع شود و از این رویکرد، در بیمارستان‌های دارای کودک سرطانی بهره برد

کلمات کلیدی: امیدواری ، ذهن آگاهی کودک محور ، قصه‌گویی مبتنی بر خودگویی مثبت ، تصویر بدنی,کودکان سرطانی .

The effectiveness of storytelling training based on positive self-talk on hope and worry about body image in children with cancer

English Abstract: Background and Aim: This research aims to evaluate the effectiveness of storytelling training based on positive self-talk on hope and concern about body image in children with cancer. Methods: This semi-experimental research had a pre-test-post-test with an experimental group and a control group. The statistical population of the current study consists of all children aged 8 to 12 years old with all types of cancer who were treated in Bou Ali Sinai Hospital in Sari from 2021 to June 2022. The sample size included 40 children with various types of cancer, who were selected by purposeful sampling and according to the criteria for entering and exiting the study. Then they were randomly placed in two groups of 20 people (an experimental group and a control group). The experimental group underwent 10 60-minute sessions of storytelling training based on positive self-talk, but the control group did not receive any intervention during this period. The tools used are children's hope questionnaire (Snyder et al., 1996) and concern about body image (Littleton et al., 2005). Data analysis was done by ANCOVA analysis of covariance in SPSS-25 software. Results: The results showed that storytelling training based on positive self-talk had a significant effect on hope and body image of cancer children in the experimental group compared to the control group (p<0.05). Conclusion: The effectiveness of this training can be effective in increasing hope and reducing anxiety about body image in children with cancer, and this approach can be used in hospitals with children with cancer

Keywords: hope , Storytelling based on positive self-talk , body image , children with cancer , child-centered mindfulness .