نویسندگان:
فرناز کلیدری1 ، عرفان عبداللهی چیرانی2 ، سیده معصومه موسوی3 ، غزال کیان‌فرید4 ، فاطمه امامی5 .1کارشناسی ارشد، گروه روان شناسی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران ( نویسنده مسئول). Farnazkelidari1998@gmail.com , tell: 09121234567
2کارشناسی ارشد، گروه روان شناسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران. (نویسنده مسئول) arashmahdavi927@gmail.com Tell: 09921088635
3کارشناسی ارشد ، گروه روان شناسی، واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران. m.musavi2087@gmail.com
4دانشجو دکتری ، گروه روان شناسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. ghazalkf60@gmail.com
5دانشجو کارشناسی ارشد ، گروه روان شناسی، دانشگاه بجنورد، خراسان شمالی، ایران. f.emami@gmail.com
چکیده فارسی:
چکیده
مقدمه: بیماری‌های روان‌تنی به بیماری‌های جسمی گفته میشود که عوامل روانی در شروع یا تشدید آنها مؤثر باشد. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان پویشی فشرده و کوتاه‌مدت بر دشواری در تنظیم هیجان و سبکهای دلبستگی در بیماران روانی-تنی انجام شد.
روش پژوهش: روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش تمامی بیماران روانی-تنی مراجعه کننده به کلینیکهای سایکوسوماتیک شهر تهران در سال 1402 بود. از میان آنها، 30 نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (15 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش درمان پویشی 15 جلسه 90 دقیقهای دریافت کرد، درحالی‌که گروه کنترل مداخلهای دریافت نکرد. دو گروه با دشواری در تنظیم هیجان و سبکهای دلبستگی در سه مرحله مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت تجزیهوتحلیل دادهها از نرم افزار spss-24 و آزمون آنالیز واریانس دوطرفه با اندازهگیریهای مکرر استفاده شد.
یافته ها: میانگین نمرات دشواری تنظیم هیجان و سبکهای دلبستگی قبل از مداخله به ترتیب در گروه درمان 25/72، 36/58، 08/24 و در گروه کنترل 12/72، 16/59، 52/23 بود (05/0p<)، اما پس از مداخله، میانگین نمرات سبکهای دلبستگی در گروه درمان به صورت معنی داری نسبت به گروه کنترل افزایش و در دشواری در تنظیم هیجان کاهش نشان داد (01/0p<).
نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاکی از تأثیر مداخله درمان پویشی فشرده و کوتاه مدت بر بهبود علائم روانشناختی مورد بررسی در گروه آزمایش بود. با رعایت جانب احتیاط استفاده از این مداخله به عنوان درمان مکمل در بیماران روانی-تنی توصیه میشود.
The effectiveness of short-term and intensive psychodynamic therapy on the difficulty in regulating emotions and attachment styles in psychosomatic patients
English Abstract: Background and purpose: Psychosomatic diseases are physical diseases that psychological factors are effective in starting or aggravating them, and intensive and short-term dynamic treatment can play an effective role in improving psychological symptoms; Therefore, the present study was conducted with the aim of determining the effectiveness of intensive and short-term dynamic therapy on the difficulty in regulating emotions and attachment styles in psycho-physical patients. Materials and methods: The research method was semi-experimental with a pre-test-post-test design and follow-up with a control group. The research population was all psychosomatic patients referred to psychosomatic clinics in Tehran in 1402. Among them, 30 people were selected by available sampling and randomly assigned to two experimental and control groups (15 people).The experimental group received dynamic therapy 15 sessions of 90 minutes, while the control group did not receive any intervention. Two groups with difficulty in emotion regulation and attachment styles were evaluated in three stages. Two-way analysis of variance with repeated measurements was used to analyze the data. Findings: The average scores of difficulty in emotion regulation and attachment styles before the intervention were 72.25, 58.36, 24.08 in the treatment group and 72.12, 59.16, 23.52 in the control group respectively. (p<0.05), but after the intervention, the average scores of attachment styles in the treatment group increased significantly compared to the control group and showed a decrease in difficulty in emotion regulation (p<0.01). Conclusion: The results of the study indicated the effect of intensive and short-term dynamic therapy intervention on the improvement of psychological symptoms in the experimental group. With caution, it is recommended to use this intervention as a complementary treatment in psycho-physical patients.